.

من خوشحالم از وجودِ محکم و مطلق و نورِ محضت. من از فلسفه چیز زیادی نمیدونم که مطمئن باشم این جمله‌ای که گفتم اصلا معنی میده یا نه، حرف از وجود داشتن تو مسخره‌ست و تو همون وجودی یا هر چیز دیگه من خوشحالم از آشنایی بسیار ناچیزم بات. حتی اگر حواسم بت نباشه و سرم گرمِ خودم و دنیات. همه وقتایی که حواسم نیست هم ته دلم خوشحالم بابتت. اصلا بذار این طور بگم که اون قدر خاطر جمعم ازت، اون قدر آرامش دهنده ست همین بودنت که حواسم پرت میشه ازت. که حواسم میتونه بره سمت چیزای دیگه.